यं यं वापि स्मरन्भावं त्यजत्यन्ते कलेवरम् ।
तं तमेवैति कौन्तेय सदा तद्भावभावितः ॥८-६॥

yam yam ua api smaran bhanam tyajati ante kalevaram
tam tam eva eti kaunteya sada tadbhava bhavitah

જેને યાદ કરી તજે મૃત્યુ સમયે દેહ,
તેને પામે જીવ આ તેમાં ના સંદેહ.
*
तस्मात्सर्वेषु कालेषु मामनुस्मर युध्य च ।
मय्यर्पितमनोबुद्धिर्मामेवैष्यस्यसंशयम् ॥८-७॥

tasmat sarvesu kalesu mama anusmer yudhya cha
mayi arpitamanobuddhih mama eva esyasi asanshayam

અભ્યાસથી સંપન્ન બનીને ચિત્તને પરમપુરુષ પરમાત્મામાં પરોવીને એનું ચિંતનમનન કરવાથી એ દિવ્ય પરમાત્માને પામી લેવાય છે.

abhyasa yogayuktena chetasa nanya gamina
paramam purusham divyam yati partha anuchintayana

યોગીજન અભ્યાસથી પ્રભુમાં મન જોડે,
પ્રભુને પામી લે વળી જ્યારે તન છોડે.
*
कविं पुराणमनुशासितारमणोरणीयांसमनुस्मरेद्यः ।
सर्वस्य धातारमचिन्त्यरूप मादित्यवर्णं तमसः परस्तात् ॥८-९॥

kavim puranam anushasitaram anoraliyansam? anusmareta yah
sarvasya dhataram achintya rupam aditya varnam tamasah parastat

જ્ઞાની તેમ અનાદિ તે સૌના સ્વામી છે,
પ્રભુજી પૂર્ણ પ્રકાશ ને અનંતનામી છે.
*
प्रयाणकाले मनसाचलेन भक्त्या युक्तो योगबलेन चैव ।
भ्रुवोर्मध्ये प्राणमावेश्य सम्यक् स तं परं पुरुषमुपैति दिव्यम् ॥८-१०॥

Pranyankale manasa achalena bhaktya yuktah yogabalena cha eva
bhruvoh madhye pranam aveshya samyak sah tam param purusham upaiti divyam

અંતસમે તેને કરે યાદ પ્રેમથી જે,
મનને જોડે તે મહીં, પામે પ્રભુને તે.