अनपेक्षः शुचिर्दक्ष उदासीनो गतव्यथः ।
सर्वारम्भपरित्यागी यो मद्भक्तः स मे प्रियः ॥१२-१६॥

unpekshah shuchih dakshah udasihan gatavyathah
sarvarambhaparityagi yah madbhaktah sah me priyah

વ્યથા તેમ તૃષ્ણા નથી, દક્ષ શુદ્ધ છે જે,
ઉદાસીન સંસારથી, પ્રિય છે મુજને તે.
*
यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति ।
शुभाशुभपरित्यागी भक्तिमान्यः स मे प्रियः ॥१२-१७॥

yah na hrishyati na dvesti na shochati na kankshati
shubhasubha parityagi bhaktimanyah sa me priyah.

samah shatrau cha mitre cha tatha manapamanayoh
shitosnasukhadukhesu samah sangavivarjitah
*
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् ।
अनिकेतः स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नरः ॥१२-१९॥

Tulya ninda stutih mauni santustoh yena kenachit
aniketah sthiramatih bhaktimanme priyah narah

માન વળી અપમાન હો, શત્રુમિત્ર કે હોય,
કરે ખૂબ ગુણગાન કે નિંદા છોને કો’ય.

તુષ્ટ રહે પ્રારબ્ધથી સુખ દુઃખે ન ડગે,
સંગ તજે સમતા ધરે, ના બંધાય જગે.

ઉપાધિ ના જેને વળી, ઘરમાં ના મમતા,
સ્થિર બુદ્ધિ જે ભક્ત તે ખૂબ મને ગમતા.
*
ये तु धर्म्यामृतमिदं यथोक्तं पर्युपासते ।
श्रद्दधाना मत्परमा भक्तास्तेऽतीव मे प्रियाः ॥१२-२०॥

ye tu dharmayamritam idam yatha uktam paryupasate
shradhanah matparmah bhaktah te ative me priyah

ધર્મતણું અમૃત આ શ્રદ્ધાપૂર્વક જે,
પીએ ભક્તજનો મને ખૂબ ગમે છે તે.

મારું શરણ લઇ સદા, ભક્ત ભજે છે જે,
ધર્મસારને સમજતાં, પ્રિય છે મુજને તે.
*
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रीकृष्णार्जुनसंवादे भक्तियोगो नाम द्वादशोऽध्यायः ॥ १२ ॥

Ohm iti shrimad bhagawadgitasu brahmvidyayam yogashastre
shri krishna-arjuna, samvade bhaktiyogo nama dvadasho adhyayah

।। અધ્યાય બારમો સમાપ્ત ।।