अध्यात्मज्ञाननित्यत्वं तत्त्वज्ञानार्थदर्शनम् ।
एतज्ज्ञानमिति प्रोक्तमज्ञानं यदतोऽन्यथा ॥१३-११॥

adhayatmagyananityatvama tattvagyanarthdarshamam
etajgyanamiti proktam gyanam yadatoanyatha

જીવનનું ધન માનતાં મેળવવો મુજને,
આ સૌ જ્ઞાનતણાં કહ્યાં લક્ષણ મેં તુજને.
*
ज्ञेयं यत्तत्प्रवक्ष्यामि यज्ज्ञात्वामृतमश्नुते ।
अनादि मत्परं ब्रह्म न सत्तन्नासदुच्यते ॥१३-१२॥

gyeyam yat tat pravakshyami yat gyatva amritam ashrute
anaditam param brahma na sat tat na asat uchyate

sarvatah panipadam tatah sarvatoakshishiramukham
sarvatah shritimat loke sarvam avritya tisthati

તે ઈશ્વરને જાણજે, જે  વ્યાપક સઘળે,
બધે હાથ પગ આંખ છે, શિર જેનાં સઘળે
*
सर्वेन्द्रियगुणाभासं सर्वेन्द्रियविवर्जितम् ।
असक्तं सर्वभृच्चैव निर्गुणं गुणभोक्तृ च ॥१३-१४॥

sarvaindriya gunabhasam sarva indriya vivarjitam
asaktam sarvabhrichhaive nirgunam gunabhoktri cha

ગુણપ્રકાશક તેમ છે ઈન્દ્રિયથી પર તે,
ધારણ કરતા સર્વના અનાસક્ત પણ છે.
*
बहिरन्तश्च भूतानामचरं चरमेव च ।
सूक्ष्मत्वात्तदविज्ञेयं दूरस्थं चान्तिके च तत् ॥१३-१५॥

bahih antah cha bhutanam acharam charam eva cha
sukshmatvat tat avigyeyam durstham cha antike cha tatah

ચરાચર બધા જીવની બહાર અંદર છે,
સુક્ષ્મ ખૂબ છે, એટલે અગમ્ય તે પ્રભુ છે.

દૂર રહ્યા તે તોય છે હૃદયે ખૂબ જ પાસ,
સૌને સરજી પાળતા, કરતાં સૌનો નાશ.