अविभक्तं च भूतेषु विभक्तमिव च स्थितम् ।
भूतभर्तृ च तज्ज्ञेयं ग्रसिष्णु प्रभविष्णु च ॥१३-१६॥

avibhaktam cha bhutesu vibhaktam eva cha sthitam
bhutbhartru cha tat gyeyam grasishanu prbhavishnu cha

સમગ્ર જીવોમાં રહ્યાં વિભકત જેવા તે,
પોષક સૌના જ્ઞેય ને નાશક સર્જક છે.
*
ज्योतिषामपि तज्ज्योतिस्तमसः परमुच्यते ।
ज्ञानं ज्ञेयं ज्ञानगम्यं हृदि सर्वस्य विष्ठितम् ॥१३-१७॥

jyotisham api tat jyotih tamasah param uchyate
gyanam gyeyam gyanagamyam hridi sarvasya vishisthatam

iti kshetram tatha gyanam gyeyam cha uktam samasatah
madbhaktah etat vigyaya madhbhavaya upapadhate

જ્ઞાન, જ્ઞેય ને ક્ષેત્રને કહ્યું ટૂંકમાં મેં,
ભકત ભાવ મુજ મેળવે જ્ઞાન મેળવી તે.
*
प्रकृतिं पुरुषं चैव विद्ध्यनादी उभावपि ।
विकारांश्च गुणांश्चैव विद्धि प्रकृतिसंभवान् ॥१३-१९॥

prakritim purusham cha eva viddhi anadi ubhau api
vikaran cha gunan cha eva viddhi prakritisambhavan

પ્રકૃતિ પુરૂષ અનાદિ છે એમ ખરે તું જાણ,
વિકાર ને ગુણ ઊપજ્યા પ્રકૃતિમાંથી માન.
*
कार्यकरणकर्तृत्वे हेतुः प्रकृतिरुच्यते ।
पुरुषः सुखदुःखानां भोक्तृत्वे हेतुरुच्यते ॥१३-२०॥

karyakaran kartritve hetuh prakritih uchyate
purushah sukhduhkhanam bhoktritve hetuh uchyate

કારણ તેમજ કાર્યને છે પ્રકૃતિ કરનાર,
પુરૂષ સુખ ને દુઃખના ભોગો ભોગવનાર.