यतन्तो योगिनश्चैनं पश्यन्त्यात्मन्यवस्थितम् ।
यतन्तोऽप्यकृतात्मानो नैनं पश्यन्त्यचेतसः ॥१५-११॥

પ્રયત્ન કરનારા સંયમી યોગીઓ પરમાત્માને અંતરમાં રહેલા જોઈ શકે છે. જે પ્રયત્નો કરતા હોય પરંતુ સદ્દબુદ્ધિથી અને સદાચારથી સંપન્ન ના હોય તે પરમાત્માને નથી જોઈ શકતા.

yatantah yoginah cha enam pashyanti atmani avasthitam
yatanthah api akritatmana na inam pashyanti achetasah

યોગી યત્ન કરી જુએ અંતરમાં તેને,
યત્ન કર્યે પણ ના જુએ ચંચળજન એને.
*
यदादित्यगतं तेजो जगद्भासयतेऽखिलम् ।
यच्चन्द्रमसि यच्चाग्नौ तत्तेजो विद्धि मामकम् ॥१५-१२॥

yat adiytayagatam tejah jagat bhasyate akhilam
yat chandramasi yat cha agnav tat tejah viddhi mamakam

gam avishya cha bhutani dharayami aham ojasa
pushnami eha auoshadhih sarvah somah bhtva rasatmakah

ધારું છું હું જગતને પૃથ્વીના રૂપમાં
પોષું છું ને ઔષધિ ઢળી ચંદ્રરસમાં.
*
अहं वैश्वानरो भूत्वा प्राणिनां देहमाश्रितः ।
प्राणापानसमायुक्तः पचाम्यन्नं चतुर्विधम् ॥१५-१४॥

aham vaishvanarah bhutva praninam dehamashritah
pranapan samayuktah pachami annam chaturvidham

જઠરાગ્નિ બનતાં રહ્યો શરીરમાંયે હું,
ચાર જાતના અન્નને હું જ પચાવું છું.
*
सर्वस्य चाहं हृदि संनिविष्टो मत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च ।
वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्यो वेदान्तकृद्वेदविदेव चाहम् ॥१५-१५॥

sarvasya cha aham hridi sanivistah
mattah smritih gyanam apohanam cha
vaideh cha sarvaih aham eva vedhyah
vedankrita vedavitta eva cha aham

સૌના હૈયે છું રહ્યો, જીવનપ્રાણ થઈ,
જ્ઞાન, જ્ઞાનનું મૂળ છું, સાચી વાત કહી.

સંશયનાશક જ્ઞાન ને સ્મૃતિનો દાતા હું,
વેદાંતક ને વેદનો જાણનાર પણ છું.