ત્રણ જાતના યજ્ઞ

अफलाकाङ्क्षिभिर्यज्ञो विधिदृष्टो य इज्यते ।
यष्टव्यमेवेति मनः समाधाय स सात्त्विकः ॥१७-११॥

aphalakankshibhih yagyah vidhidristah yah ijyate
yastavyam eva iti manah samadhaya sah satvikah

ફલની ઇચ્છાને મૂકી વિધિપૂર્વક જે થાય,
કરવા ખાતર યજ્ઞ તે, સાત્વિક યજ્ઞ ગણાય.
*
अभिसंधाय तु फलं दम्भार्थमपि चैव यत् ।
इज्यते भरतश्रेष्ठ तं यज्ञं विद्धि राजसम् ॥१७-१२॥

abhisandhay tu phalam dambhartham api cha eva yat
ijyate bharatashrestha tam yagyam viddhi rajasam

vidhihinam asristannam mantrahinam adakshinam
shradhavirhitam yagyam tamasam parichakshyate

દક્ષિણા ને મંત્ર ને શ્રધ્ધા જેમાં ના,
તામસ યજ્ઞ ગણાય તે વિધિયે જેમાં ના.
*
ત્રણ જાતનાં તપ

देवद्विजगुरुप्राज्ञपूजनं शौचमार्जवम् ।
ब्रह्मचर्यमहिंसा च शारीरं तप उच्यते ॥१७-१४॥

Deva dvij guru pragya pujanam shaucham arjavam
brahmacharyam ahimsa cha shariram tapah uchyate

જ્ઞાની, બ્રાહ્મણ, દેવ ને ગુરૂ પૂજા કરવી,
પવિત્રતા ને સરલતા અંતરમાં ધરવી.

બ્રહ્મચર્યને પાળવું, હિંસા ના કરવી,
શરીરનું તપ તે કહ્યું, નિર્બલતા હરવી.
*
अनुद्वेगकरं वाक्यं सत्यं प्रियहितं च यत् ।
स्वाध्यायाभ्यसनं चैव वाङ्मयं तप उच्यते ॥१७-१५॥

anudvegakaram vakyam satyam priyahitam cha yat
svadhyaya bhyasanam cha eva vangabhyam tapah uchyate

સત્ય ને મધુર બોલવું, જેથી મંગલ થાય,
જ્ઞાનપાઠ કરવો વળી, તે વાણી તપ થાય.