हनुमान की पूँछ जलाई गई

पूँछ हीन बानर तहँ जाइहि । तब सठ निज नाथहि लइ आइहि ॥
जिन्ह कै कीन्हिसि बहुत बड़ाई । देखउँ मैं तिन्ह कै प्रभुताई ॥१॥

Poonchh-heen baanar tah jaaehi Tab sath nij naathhi lai aaihi ।
Jinh kai keenhisi bahut badaai Dekhu mai tinh kai prabhutaai ॥

बचन सुनत कपि मन मुसुकाना । भइ सहाय सारद मैं जाना ॥
जातुधान सुनि रावन बचना । लागे रचें मूढ़ सोइ रचना ॥२॥

Bachan sunat kapi man musukaana Bhai sahaay saarad mai jaana ।
Jaatudhaan suni Raavan bachana Laage rachai moodh soi rachana ॥

रहा न नगर बसन घृत तेला । बाढ़ी पूँछ कीन्ह कपि खेला ॥
कौतुक कहँ आए पुरबासी । मारहिं चरन करहिं बहु हाँसी ॥३॥

Raha na nagar basan ghrut tela Baadhee poonch keenh kapi khela ।
Kautik kah aae purbaasee Maarahi charan karahi bahu haasee ।

बाजहिं ढोल देहिं सब तारी । नगर फेरि पुनि पूँछ प्रजारी ॥
पावक जरत देखि हनुमंता । भयउ परम लघुरूप तुरंता ॥४॥

Baajahi dhol dehi sab taaree Nagar pheri puni poonch prajaaree ।
Paavak jaat dekhi Hanumanta Bhayau param lafghuroop turanta ।

निबुकि चढ़ेउ कपि कनक अटारीं । भइँ सभीत निसाचर नारीं ॥५॥

Nibuki chadheu kapi kanak ataaree Bhai sabheet nisaachar naaree ॥

(दोहा)
हरि प्रेरित तेहि अवसर चले मरुत उनचास ।
अट्टहास करि गर्जा कपि बढ़ि लाग अकास ॥ २५ ॥

Hari prerit tehi avasar chale marut unachaas ।
Attahaas kari garja kapi badhi laag akaas ॥