नारदजी द्वारा रामकथा का पारायण
 
श्रीमुख बचन सुनत सब भाई । हरषे प्रेम न हृदयँ समाई ॥
करहिं बिनय अति बारहिं बारा । हनूमान हियँ हरष अपारा ॥१॥
 
पुनि रघुपति निज मंदिर गए । एहि बिधि चरित करत नित नए ॥
बार बार नारद मुनि आवहिं । चरित पुनीत राम के गावहिं ॥२॥
 
नित नव चरन देखि मुनि जाहीं । ब्रह्मलोक सब कथा कहाहीं ॥
सुनि बिरंचि अतिसय सुख मानहिं । पुनि पुनि तात करहु गुन गानहिं ॥३॥
 
सनकादिक नारदहि सराहहिं । जद्यपि ब्रह्म निरत मुनि आहहिं ॥
सुनि गुन गान समाधि बिसारी ॥ सादर सुनहिं परम अधिकारी ॥४॥
 
(दोहा)
जीवनमुक्त ब्रह्मपर चरित सुनहिं तजि ध्यान ।
जे हरि कथाँ न करहिं रति तिन्ह के हिय पाषान ॥ ४२ ॥
 
નારદજી દ્વારા રામકથાનું પારાયણ
 
(દોહરો)
પ્રભુનાં વચનોને સુણી થયો ઉમંગ અપાર,
વાધ્યો પ્રેમ, વિનય કર્યો સૌએ વારંવાર.
 
કરતા લીલા અવનવી એમ સદાયે રામ;
ગાતા પુનિત ચરિત્રને નારદ સુખે તમામ,
 
બ્રહ્મલોકમાં તે સુણી બ્રહ્મા તૃપ્ત થતા,
વારંવાર જણાવતા કહેવા રામકથા.
 
બ્રહ્મનિષ્ઠ સનકાદિ સૌ સમાધિને વિસરી,
સુણતા સાદર મુનિતણાં વખાણ રોજ કરી.
 
મુક્ત બ્રહ્મરત પણ સુણે ચરિત તજીને ધ્યાન,
કરે કથાની રતિ નહીં ઉર એનું પાષાણ.