सीता सबको विदाय देती है 
 
परिजन मातु पितहि मिलि सीता । फिरी प्रानप्रिय प्रेम पुनीता ॥
करि प्रनामु भेंटी सब सासू । प्रीति कहत कबि हियँ न हुलासू ॥१॥
 
सुनि सिख अभिमत आसिष पाई । रही सीय दुहु प्रीति समाई ॥
रघुपति पटु पालकीं मगाईं । करि प्रबोधु सब मातु चढ़ाई ॥२॥
 
बार बार हिलि मिलि दुहु भाई । सम सनेहँ जननी पहुँचाई ॥
साजि बाजि गज बाहन नाना । भरत भूप दल कीन्ह पयाना ॥३॥
 
हृदयँ रामु सिय लखन समेता । चले जाहिं सब लोग अचेता ॥
बसह बाजि गज पसु हियँ हारें । चले जाहिं परबस मन मारें ॥४॥
 
(दोहा)  
गुर गुरतिय पद बंदि प्रभु सीता लखन समेत ।
फिरे हरष बिसमय सहित आए परन निकेत ॥ ३२० ॥
 
સીતા સર્વને વિદાય આપે છે
 
(દોહરો)
પ્રેમપુનિત પતિપ્રિય ફરી સીતા તરત વળી
પરિજન માતપિતા તથા ગુરુજનને ય મળી.
 
મળી સાસુને પ્રેમથી પછી પ્રણામ કરી,
પ્રેમ વર્ણવે કેમ કવિ ઉર ઉલ્લાસ ભરી ?
*
શીખ મનમાની આશિષ પામી, રહી પ્રીતિમાં ઉભય સમાઇ;
ચારુ પાલખી રામે મંગાવી, દેતાં સાંત્વન માત ચઢાવી.
 
એકસરખા સ્નેહે બંને ભાઇ મળ્યા માતાને જાણે ધરાઇ;
અશ્વગજ ને વાહન સજી સારાં ચાલ્યાં ભૂપ ભરતદળ ન્યારાં.
 
રામ લક્ષ્મણ સીતા હૈયે ધારી સર્વે ચાલ્યા દેહાધ્યાસ હારી;
અશ્વ ગજ પશુ હૈયાને હારી બની પરવશ ચાલ્યાં મન મારી.
 
(દોહરો)
પ્રભુ ગુરુ ગુરુસ્ત્રી પદ નમી સીતા અનુજ સમેત
હર્ષ ખેદ સાથે ફરી પહોંચ્યા પર્ણનિકેત.