अवजानन्ति मां मूढा मानुषीं तनुमाश्रितम् ।
परं भावमजानन्तो मम भूतमहेश्वरम् ॥९-११॥

avajananti mama mudhah manushim tanum ashritam
param bhavam ajanantah mama bhutama heshwaram

મનુષ્યરૂપે હું રહ્યો એમ મૂઢ જાણે,
વિરાટ મારા રૂપને ના કદિ પરમાણે.
*
मोघाशा मोघकर्माणो मोघज्ञाना विचेतसः ।
राक्षसीमासुरीं चैव प्रकृतिं मोहिनीं श्रिताः ॥९-१२॥

moghashah moghakarmano moghagyanah vichetasah
Rakshasim asurima cha eva prakritim mohinima shritah

mahtmahah tumama partha daivim prakritim ashritah
bhajanti ananya manasah gyatva bhutadin avyayam

જ્ઞાનકર્મ આશાતણું ફળ તે ના પામે,
મોહમયી પ્રકૃતિથકી સંકટ ના વામે.
*
सततं कीर्तयन्तो मां यतन्तश्च दृढव्रताः ।
नमस्यन्तश्च मां भक्त्या नित्ययुक्ता उपासते ॥९-१४॥

satatam kirtiyantah mama yatantah cha dhridhavratah
namaschyantaschya mama bhaktya nityayuktah upasate

પવિત્ર દિવ્ય સ્વભાવનાં મહાત્મા જનો કો’ક
ભાવથકી ભજતા મને પામી મૃત્યુલોક.

મારું કીર્તન તે કરે, યત્ન કરે મુજ કાજ.
નમે મને પાળે વળી નિયમો મારે કાજ.
*
ज्ञानयज्ञेन चाप्यन्ये यजन्तो मामुपासते ।
एकत्वेन पृथक्त्वेन बहुधा विश्वतोमुखम् ॥९-१५॥

Gyana yagyena cha api anya yajantah mama upasate
ekatvena prithaktvena bahudha vishva tomukham

દ્વૈત તેમ અદ્વૈત ને વિશ્વભાવનાથી,
માનીને ભજતા મને કૈંયે જ્ઞાનથકી.