दिव्यमाल्याम्बरधरं दिव्यगन्धानुलेपनम् ।
सर्वाश्चर्यमयं देवमनन्तं विश्वतोमुखम् ॥११-११॥

divyamalayamberdharam divyagavdhanuleparam
survascharyamayam devamantam vishwatonwkham

માળા તેમજ ગંધથી શોભિત હતું શરીર,
વિરાટ દિવ્ય અનંત ને અચરજપૂર્ણ શરીર.
*
दिवि सूर्यसहस्रस्य भवेद्युगपदुत्थिता ।
यदि भाः सदृशी सा स्याद्भासस्तस्य महात्मनः ॥११-१२॥

divi suryasahtrashya bhaveta yugapat uthita
yadi bhah sadrishi sa syat bhasah tasya mahatmana

tatra ekastham jagat kritsnam pravibhaktam anekadha
apashyata devadevasya sharire pandavah tada

પ્રભુ શરીરમાં અર્જુને જગ આખું જોયું,
અનેક રૂપોમાં રહ્યું જગ આખું જોયું.
*
ततः स विस्मयाविष्टो हृष्टरोमा धनंजयः ।
प्रणम्य शिरसा देवं कृताञ्जलिरभाषत ॥११-१४॥

tatah sah vishmayavista hristaroma dhananjayah
pranamya shirsa devam kritanjalih abhasat

અચરજ પામેલો વળી રોમાંચિત અર્જુન,
શીશ નમાવીને વદ્યો રોમાંચિત અર્જુન.
*
अर्जुन उवाच
અર્જુન કહે છેઃ
पश्यामि देवांस्तव देव देहे सर्वांस्तथा भूतविशेषसंघान् ।
ब्रह्माणमीशं कमलासनस्थमृषींश्च सर्वानुरगांश्च दिव्यान् ॥११-१५॥

pashyami devan tav deva dehe sarvan tatha bhutavisheshsanghan
brahmanamisham kamalasanastha rishin cha sarvan urgan cha divyan.

દેવ તમારા દેહમાં સમાયા બધાં લોક,
કમળપરે બ્રહ્મા અને ઋષિ પણ ત્યાં છે કો’ક.