आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो नमोऽस्तु ते देववर प्रसीद ।
विज्ञातुमिच्छामि भवन्तमाद्यं न हि प्रजानामि तव प्रवृत्तिम् ॥११-३१॥

akhayahi me kah bhavan ugrarupah namah astu te devavar prasid
vigyatumichhami bhavantam adhyam na hi prajanam tava pravrittim

ઉગ્ર રૂપનાં કોણ છો દેવ કહો મુજને,
મૂળ રૂપ ધારો, પડે સમજ કૈં ન મુજને.
*
श्रीभगवानुवाच
શ્રી ભગવાન કહે છે
Shri Bhagavan uvacha

कालोऽस्मि लोकक्षयकृत्प्रवृद्धो लोकान्समाहर्तुमिह प्रवृत्तः ।
ऋतेऽपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे येऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः ॥११-३२॥

kalah asmi lokakshayakrita pravidhah lokan samahavtum in pravrittah
rute api tvami na bhavishyanti sarve ye avasthitah pratyanikeshu yodhah

tasmat tvam uttista yashah labhasva
jitva shatrun bhunjaskshva rajyam samriddham
maya eva ite ninitah purvameva
nimittamatram bhava sabyasanchin

તેથી ઊભો થા, લડી રાજ્ય કરી યશ લે,
નિમિત્ત થા તું તો હવે, વીર હણ્યા છે મેં.
*
द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च कर्णं तथान्यानपि योधवीरान् ।
मया हतांस्त्वं जहि मा व्यथिष्ठा युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान् ॥११-३४॥

dronam cha bhismam cha jaidratham cha
karnam tatha anyan api yodhaviran
maya hatan tvam jahima vyatisthah
yudhasva jetasi rane sapatnam

દ્રોણ, ભીષ્મ ને કર્ણ ને જયદ્રથ વીર હજાર,
હણેલ મેં તું હણ હવે, ચિંતા કર ના લગાર.

યુધ્ધ કરી લે ભય તજી, વિજય થશે તારો,
શત્રુને તું મારશે, વિજય થશે તારો.
*
संजय उवाच
સંજય કહે છે
Sanjaya uvacha

एतच्छ्रुत्वा  वचनं केशवस्य कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी ।
नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य ॥११-३५॥

etat shrutva vachanam kesavasya kritanjalih vepamanah kiriti
namaskritva bhuyah eva ah Krishnan sagadgadam bhitbhitih pranamya

વચનો આવા સાંભળી, વંદન ખૂબ કરી,
ગદ્ ગદ્ સ્વરથી બોલીયો, અર્જુન પ્રેમ ધરી.