इच्छा द्वेषः सुखं दुःखं संघातश्चेतना धृतिः ।
एतत्क्षेत्रं समासेन सविकारमुदाहृतम् ॥१३-६॥

ichha diveshah sukhamdukham sanghatah chetna dhritih
etat kshetram samasena savikaram udahritam

ઈચ્છા સુખ ને દુઃખ ને દ્વેષ ચેતના તેમ,
દ્યુતિ સંઘાત કહેલ છે ક્ષેત્ર વિકારી એમ.
*
જ્ઞાનીનાં લક્ષણ

अमानित्वमदम्भित्वमहिंसा क्षान्तिरार्जवम् ।
आचार्योपासनं शौचं स्थैर्यमात्मविनिग्रहः ॥१३-७॥

amanitvam adambhitvam ahinsa kshantih arjavam
acharyopasanam shaucham sthairyam atmavinighahah

માની ના બનવું વળી દંભ દર્પ તજવાં,
દયા રાખવી, જીવને કો’દી ના હણવા.

બુરું કરે કોઈ કદી તોય ક્ષમા દેવી,
સરલ હૃદય ને પ્રેમથી વાત સદા કે’વી.

indriyarthesu vairagyam anhankarah eva cha
janmamrityujaravyadhi dhukhadoshanudarshanam

ઈન્દ્રિયોના સ્વાદમાં સુખ ના કદિ જોવું,
કામ, ક્રોધ, અભિમાન મૂકી મન ધોવું.

જન્મ થાય છે મરણ ને રોગ વળી થાયે,
ઘડપણ આવે એમ આ જીવન તો જાયે.

એમ દુઃખ દોષો બધા જીવનના જોવા.
વૈરાગ્ય તણા લેપથી વિકાર સૌ ધોવા.
*
असक्तिरनभिष्वङ्गः पुत्रदारगृहादिषु ।
नित्यं च समचित्तत्वमिष्टानिष्टोपपत्तिषु ॥१३-९॥

asaktih anbhisvangah putradev grihadishu
nityam cha samchittatvam istaristopapattishu

સ્ત્રી ઘર સંતાને નહીં મમતા રતિ  કરવી,
સારા નરસા સમયમાં ધીરજને ધરવી.
*
मयि चानन्ययोगेन भक्तिरव्यभिचारिणी ।
विविक्तदेशसेवित्वमरतिर्जनसंसदि ॥१३-१०॥

mayi cha ananyagojena bhaktih avyabhicharini
viviktadesh sevitvam aratih janasansadi

અનન્ય ભાવ કરી સદા મુજ ભકિત કરવી.
જનસમૂહની પ્રીત ના સ્વપ્ને પણ કરવી.

શાંત સ્થળે રે’વું, વળી કરવો ત્યાં અભ્યાસ,
જ્ઞાન મેળવી પામવા ઈશ્વરને અભ્યાસ.