चिन्तामपरिमेयां च प्रलयान्तामुपाश्रिताः ।
कामोपभोगपरमा एतावदिति निश्चिताः ॥१६-११॥

chintam aparimeyam cha pralayantam upashritah
kamopbhoga parmah etavat eti nischitah

અપાર ચિંતા પ્રયલના કાળ લગી કરતા,
ભોગ ભોગવો જગતમાં એ શિક્ષા ધરતા.
*
आशापाशशतैर्बद्धाः कामक्रोधपरायणाः ।
ईहन्ते कामभोगार्थमन्यायेनार्थसञ्चयान् ॥१६-१२॥

ashapash shataih baddhah kamakrodhaparayanah
ihante kamabhogavtham anyayena arthasanchayan

idam adha maya labdham imam prapsye manoratham
idam asti idam api me bhavisyati punah dhanam

દ્રવ્ય આટલું મેળવ્યું, હજીય મેળવવું,
આ ઇચ્છા પૂરી થઇ, હજી કામ કરવું.
*
असौ मया हतः शत्रुर्हनिष्ये चापरानपि ।
ईश्वरोऽहमहं भोगी सिद्धोऽहं बलवान्सुखी ॥१६-१४॥

asau maya hatah shatruh hanisye cha aparan api
ishwarah aham aham bhogi siddhah aham balwan sukhi

આ શત્રુને મેં હણ્યો, બીજાને હણવો,
ઇશ્વર, ભોગી, સિધ્ધ, હું બલી, સુખી વરવો.
*
आढ्योऽभिजनवानस्मि कोऽन्योऽस्ति सदृशो मया ।
यक्ष्ये दास्यामि मोदिष्य इत्यज्ञानविमोहिताः ॥१६-१५॥

adhyah abhijanvan asmi kah anyah asti sadrishah maya
yakshe dasyami modishye eti agyanavimohitah

મારા જેવો કોણ છે, ધની માન્ય છું હું,
કરું યજ્ઞ ને દાન ને ભોગ ભોગવું હું.