अनेकचित्तविभ्रान्ता मोहजालसमावृताः ।
प्रसक्ताः कामभोगेषु पतन्ति नरकेऽशुचौ ॥१६-१६॥

anekachitta vibhrantah mohajalsamavritah
prasaktah kamabhogeshu patanti navake ashuchau

એવા દુષ્ટ વિચારથી મોહે ડૂબ્યા જે,
ભ્રમિત ચિત્તના માનવી પડે નરકમાં તે.
*
आत्मसंभाविताः स्तब्धा धनमानमदान्विताः ।
यजन्ते नामयज्ञैस्ते दम्भेनाविधिपूर्वकम् ॥१६-१७॥

atmasambha vitah stabdhah dhanmandanvitah
yajante namayagyaih te dambhena avidhipurvakam

ભોગવિલાસે રત વળી માનમદે ભરિયા,
મમતા, મોટાઇ અને મોહમહીં મરિયા.

ahankaram balam darpam kamam krodham cha shanshritah
mama atmapardeheshu pradvishantah abhyasuyakah

અહંકાર, બળ, દર્પ ને કામક્રોધવાળા,
દ્રેષ કરે મારો સદા નિંદક તે મારા.
*
तानहं द्विषतः क्रुरान्संसारेषु नराधमान् ।
क्षिपाम्यजस्रमशुभानासुरीष्वेव योनिषु ॥१६-१९॥

tan aham dvisatah kruran sanseveshu naradhamana
kshapami ajastram ashubham asurishu eva yonishu

અધમ ક્રૂર તે દુષ્ટને દુઃખી સદા રાખું,
ઘોર આસુરી યોનિમાં તે સૌને નાખું.
*
आसुरीं योनिमापन्ना मूढा जन्मनि जन्मनि ।
मामप्राप्यैव कौन्तेय ततो यान्त्यधमां गतिम् ॥१६-२०॥

asurim yonim apannah mudah janmani janmani
mama aprapya eva kaunteya tatah yanti adhamam gatim

લભી આસુરી યોનિને અનેક જન્મે તે,
મને મેળવે ના કદી, લભે અધમ ગતિને.