संत और असंत का भेद
 
करउँ कृपानिधि एक ढिठाई । मैं सेवक तुम्ह जन सुखदाई ॥
संतन्ह कै महिमा रघुराई । बहु बिधि बेद पुरानन्ह गाई ॥१॥
 
श्रीमुख तुम्ह पुनि कीन्हि बड़ाई । तिन्ह पर प्रभुहि प्रीति अधिकाई ॥
सुना चहउँ प्रभु तिन्ह कर लच्छन । कृपासिंधु गुन ग्यान बिचच्छन ॥२॥
 
संत असंत भेद बिलगाई । प्रनतपाल मोहि कहहु बुझाई ॥
संतन्ह के लच्छन सुनु भ्राता । अगनित श्रुति पुरान बिख्याता ॥३॥
 
संत असंतन्हि कै असि करनी । जिमि कुठार चंदन आचरनी ॥
काटइ परसु मलय सुनु भाई । निज गुन देइ सुगंध बसाई ॥४॥
 
(दोहा)
ताते सुर सीसन्ह चढ़त जग बल्लभ श्रीखंड ।
अनल दाहि पीटत घनहिं परसु बदन यह दंड ॥ ३७ ॥
 
સંત અને અસંતનો ભેદ
 
(દોહરો)
કરું ધૃષ્ટતા એક હું સેવક બનતાં આજ,
સેવક સુખદાતા તમે રાખો મારી લાજ,
 
વેદપુરાણે સંતના મહિમાને ગાયો,
તમેય મહિમા તેમનો સ્વમુખે જ વખાણ્યો.
 
લક્ષણ સઘળાં એમનાં સુણવા હું માગું;
જ્ઞાનનિપુણ ઉપદેશ દો, જડતાથી જાગું.
 
કૃપાસિંધુ ગુણધામ હે પ્રણતપાલ શ્રીરામ,
સંત અસંતતણા કહો મુજને ભેદ તમામ.
 
રામ વદ્યા અગણિત કહ્યાં લક્ષણ સંતતણા,
શ્રુતિ-સ્મૃતિમાં વિખ્યાત છે, સંતે કહ્યાં ઘણાં.
 
વર્તન સંત-અસંતનું કુઠાર ચંદન  જેમ;
કુઠાર કાપે તોય દે ચંદન ગંધ સપ્રેમ.
 
સુરશિર પર તેથી ચઢે સૌને પ્રિય શ્રીખંડ;
બાળી અનલે પરશુને પીટીને દે દંડ.