वानरसेना ने विभीषण के आगमन को शंका की नजर से देखा

एहि बिधि करत सप्रेम बिचारा । आयउ सपदि सिंधु एहिं पारा ॥
कपिन्ह बिभीषनु आवत देखा । जान कोउ रिपु दूत बिसेषा ॥१॥

Ehi bidhi karat saprem bichaara Aayau sapadi sindhu ehi paara ।
Kapinh Bibheeshan aavat dekha Jaana kou ripu doot bisesha ॥

ताहि राखि कपीस पहिं आए । समाचार सब ताहि सुनाए ॥
कह सुग्रीव सुनहु रघुराई । आवा मिलन दसानन भाई ॥२॥

Taahi raakhi kapees pahi aae Samaachaar sab taahi sunaae ।
Kah Sugreev sunahu Raghuraai Aava Milan dasaanan bhaai ॥

कह प्रभु सखा बूझिऐ काहा । कहइ कपीस सुनहु नरनाहा ॥
जानि न जाइ निसाचर माया । कामरूप केहि कारन आया ॥३॥

Kah prabhu sakha booziai kaaha Kahai kapees sunahu naranaaha ।
Jaani na jaai nisaachar maaya Kaamroop kehi kaaran aaya ॥

भेद हमार लेन सठ आवा । राखिअ बाँधि मोहि अस भावा ॥
सखा नीति तुम्ह नीकि बिचारी । मम पन सरनागत भयहारी ॥४॥

Bhed Hamaar len sath aava Raakhia bandhi mohi as bhaava ।
Sakha neeti tumh neeki bichaaree Mam pan saranaagat bhayahaaree ॥

सुनि प्रभु बचन हरष हनुमाना । सरनागत बच्छल भगवाना ॥५॥
Suni prabhu bachan harash Hanumaana Saranaagat bachchhal bhagawaana ॥

(दोहा)
सरनागत कहुँ जे तजहिं निज अनहित अनुमानि ।
ते नर पावँर पापमय तिन्हहि बिलोकत हानि ॥ ४३ ॥

Saranaagat kahu je tajahi nij anahit anumaanee ।
Te nar paavar paapamay tinhahee bilokat haanee ॥