माता सीता ने हनुमान को अशोकवन में फल खाने की अनुमति दी

मन संतोष सुनत कपि बानी । भगति प्रताप तेज बल सानी ॥
आसिष दीन्हि रामप्रिय जाना । होहु तात बल सील निधाना ॥१॥

Man santosh sunat kapi baanee Bhagati prataap tej bal saanee ।
Aashish deenhi raampriy jaana Hohu taat bal seel nidhaana ॥

अजर अमर गुननिधि सुत होहू । करहुँ बहुत रघुनायक छोहू ॥
करहुँ कृपा प्रभु अस सुनि काना । निर्भर प्रेम मगन हनुमाना ॥२॥

Ajar amar gunanidhi sut hohu Karahu bahut Raghunaayak chhohoo ।
Karahu krupa prabhu as suni kaana Nirbhar prem magan Hanumaana ॥

बार बार नाएसि पद सीसा । बोला बचन जोरि कर कीसा ॥
अब कृतकृत्य भयउँ मैं माता । आसिष तव अमोघ बिख्याता ॥३॥

Baar baar naaesi pad seesa Bola bachan jori kar keesa ।
Ab krutkrutya bhayau mai maata Aasish tav amogh bikhyaata ॥

सुनहु मातु मोहि अतिसय भूखा । लागि देखि सुंदर फल रूखा ॥
सुनु सुत करहिं बिपिन रखवारी । परम सुभट रजनीचर भारी ॥४॥

Sunahu maatu mohi atisay bhookha Laagi dekhi sundar phal rookha ।
Sunu sut karahi bipin rakhawaaree Param subhat rajaneechar bhaaree॥

तिन्ह कर भय माता मोहि नाहीं । जौं तुम्ह सुख मानहु मन माहीं ॥५॥

Tinh kar bhay maata mohi naahee Jau tumh such maanahu man maahee ॥

(दोहा)
देखि बुद्धि बल निपुन कपि कहेउ जानकीं जाहु ।
रघुपति चरन हृदयँ धरि तात मधुर फल खाहु ॥ १७ ॥

Dekhi buddhi bal nipun kapi kaheu Jaankee jaahu ।
Raghupati charan hriday dhari taat madhur phal khaahu ॥