मधुस्फीता वाचः परमममृतं निर्मितवत
स्तव ब्रह्मन्किं वा गपि सुरगुरोर्विस्मयपदम् ।
मम त्वेतां वाणीं गुणकथनपुण्येन भवतः
पुनामीत्यर्थेस्मिन् पुरमथनबुद्धिर्व्यवसिता ॥३॥

*

madhusfita vachah paramam amritam nirmitavata
stava brahman kim vag api suraguror vismaya padam,
mama tvetam vanim guna kathana punyena bhavatah
punam ityarthe’smin puramathana buddhir vyavasita.

*

સ્તવે છે દેવોના, ગુરૂ પણ શું આશ્વર્ય તુજને,
પરબ્રહ્મ મીઠા, અમૃતમય તેં વેદ રચીયા;
ગુણો ગાવાથી આ પુનિત મુજ વાણી પણ થશે,
હું એવું માની ને, સ્તવું છું ત્રિપૂરાનાશક તને ॥૩॥

*

*

૩. હે પ્રભો ! હે ઇશ્વર ! અમૃતથી ભરેલા ને ખુબ મીઠા એવા વેદની તે રચના કરી છે. પછી તારી સ્તુતિ ગમે તે કરે તો પણ તને અચંબો ક્યાંથી થાય ? ને એટલે જ દેવોના ગુરૂ બૃહસ્પતિ તારી સ્તુતિ કરે છે છતાં તને આશ્ચર્ય થતું નથી. તો પછી મારી રચેલી સ્તુતિથી તો તને અચંબો ક્યાંથી જ થાય? છતાં પણ તારા ગુણો ગાવાથી મારી વાણી ખરેખર પવિત્ર થશે એમ માનીને હું આ સ્તુતિ કરું છું.

*

३. हे त्रिपुरानाशक प्रभु, आपने अमृतमय वेदों की रचना की है । इसलिए जब देवों के गुरु, बृहस्पति आपकी स्तुति करते है तो आपको कोई आश्चर्य नहीं होता । मै भी अपनी मति अनुसार आपके गुणानुवाद करने का प्रयास कर रहा हूँ । मैं मानता हूँ कि इससे आपको कोई आश्चर्य नहीं होगा, मगर मेरी वाणी इससे अधिक पवित्र और लाभान्वित अवश्य होगी ।