रामचरित्र की महिमा
 
(चौपाई)
राम सुकंठ बिभीषन दोऊ । राखे सरन जान सबु कोऊ ॥
नाम गरीब अनेक नेवाजे । लोक बेद बर बिरिद बिराजे ॥१॥
 
राम भालु कपि कटकु बटोरा । सेतु हेतु श्रमु कीन्ह न थोरा ॥
नामु लेत भवसिंधु सुखाहीं । करहु बिचारु सुजन मन माहीं ॥२॥
 
राम सकुल रन रावनु मारा । सीय सहित निज पुर पगु धारा ॥
राजा रामु अवध रजधानी । गावत गुन सुर मुनि बर बानी ॥३॥
 
सेवक सुमिरत नामु सप्रीती । बिनु श्रम प्रबल मोह दलु जीती ॥
फिरत सनेहँ मगन सुख अपनें । नाम प्रसाद सोच नहिं सपनें ॥४॥
 
(दोहा)
ब्रह्म राम तें नामु बड़ बर दायक बर दानि ।
रामचरित सत कोटि महँ लिय महेस जियँ जानि ॥ २५ ॥
 
રામચરિત્રનો મહિમા
 
(દોહરો)       
કથા એમની શાસ્ત્ર ને સમાજમાં પ્રખ્યાત,
રામ ભક્તને તારતા, ના ગરીબનવાજ.
*
સુગ્રીવ અને ભક્ત વિભીષણ, રામે રાખ્યા ઉભય શરણ.
નામે તાર્યા કૈંક ગરીબ કૃપા કરી છે વિશ્વવિદિત.
 
ભાલુ-કપિ કટકની સાથે સેતુ બાંધવાને માટે
રામે શ્રમ ના સ્વલ્પ કર્યો સિંધુ નાથવાને માટે;
 
કિન્તુ લેતાંવેંત જ નામ થાય અલૌકિક કેવું કામ,
ભવસાગર સંપૂર્ણ સુકાય, તરવા ચહો તો તરત તરાય.
 
રાવણને કુળસહિત હણ્યો, સીતાને આનંદ ઘર્યો,
અયોધ્યામહીં કર્યો પ્રવેશ, રામે ધાર્યો નૃપનો વેશ;
 
દેવો મુનિજન ગુણને ગાય, દર્શન કરતાં સાર્થક થાય;
પરંતુ મંગલ મધુમય નામ વધી એ થકી આગળ જાય.
 
પ્રેમે કરતાં નામસ્મરણ, લેતાં નામીતણું શરણ,
પ્રબળ મોહનું સૈન્ય મરાય, વિના પરિશ્રમ રાજ્ય પમાય,
 
આત્મસુખસરે સ્નાન કરાય, શાંતિ-સીતાને સહેજ મળાય.
જપે નામ તે આત્મમગન બને, શોક ના કરે સ્વપન.
 
(દોહરો)       
નામ બ્રહ્મથી અધિક ને મંગલકારક એમ,
મહિમા એનો શબ્દમાં કહી શકાયે કેમ ?
 
બ્રહ્મા વર દેતા છતાં એમને ય વર દે,
પ્રિય છે એથી રામનું નામ જ શંકરને.
 
રામકથામાંથી ગ્રહ્યું એમણે મધુર નામ;
કૃપામાત્રથી થાય છે સિદ્ધ બધાંયે કામ.