अमी हि त्वां सुरसंघा विशन्ति केचिद्भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति ।
स्वस्तीत्युक्त्वा महर्षिसिद्धसंघाः स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ॥११-२१॥

ami hi tam sursanghah vishanti kechit bhitah pranjalayah grinanti
svasti iti uktva maharashisiddhasanghah stuvanti tvam statibhih puspakalabhih

દેવ તમોને વંદતા વંદે ઋષિ પણ તેમ,
સ્તવન કરે છે સિધ્ધ સૌ, ગાન ગાય ના કેમ
*
रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनौ मरुतश्चोष्मपाश्च ।
गन्धर्वयक्षासुरसिद्धसंघा वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥११-२२॥

rudradiyah vasavah ye cha sadhyah vishve ashwinau marutah cha usmapahcha
gandharvayakshasur siddhasanghah vikchante tvam vismitah cha eva carve

રુદ્ર તેમ વસુ સાધ્ય ને વિશ્વદેવ ગંધર્વ,
પિતૃ યક્ષો સિધ્ધ સૌ જુએ તજીને ગર્વ.

rupam mahat te bahuvaktranetram mahabaho bahubahurupadam
bahudaram bahudanstrakaralam dristva lokah pravyathitah tatha aham

અનેક મુખ ને નેત્ર ને બાહુ તેમ પગ છે,
દાઢ ભયંકર દેખતાં, ભીત થયું જગ છે.
*
नभःस्पृशं दीप्तमनेकवर्णं व्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम् ।
दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ॥११-२४॥

nabhahspursham diptam anekavarnam vyaptanam diptavishalnetram
dristva hi tam pravyathitantaratma dhritim na vindami shamam cha vishnau

નભને અડનારું વળી રંગતેજમય રૂપ,
વિશાળ નયને ઓપતું, દિવ્ય વિરાટ સ્વરૂપ.
*
दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि दृष्ट्वैव कालानलसन्निभानि ।
दिशो न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥११-२५॥

danstrakaralani cha te mukhani drastva eva kalanalasannibhani
disho na jane nalabhe cha charma prasid devesh jagannivas

વ્યથા થાય છે દેખતાં, પ્રાણ ખરે ગભરાય,
ધીરજ ખૂટી જાય ને મનની શાંતિ હરાય.

પ્રલયકાર અંગારશું જોઈ ઉગ્ર સ્વરૂપ,
જ્ઞાનસ્વસ્થતા ના રહે, પ્રસન્ન હો જગભૂપ.