કોરા કાગળ પર લખી રાખજે
છાતી ઠોકી ને તને કવસુ રે
મારા બોલેલા બોલ યાદ રાખજે
ગેરંટી હારે તને કવસુ રે
તેતો સમજી નતી મત મારી
તને જરૂર પડશે એકદી મારી
જયારે કોઈ દેખાડશે
જયારે કોઈ દેખાડશે
ઓકાત તને તારી
કોરા કાગળ પર લખી રાખજે
છાતી ઠોકી ને તને કવસુ રે
મારા બોલેલા બોલ યાદ રાખજે
ગેરંટી હારે તને કવસુ રે

મેતો સુખ ચેન ખોયું તારાજ માટે રે
ભોરવાઈ ગઈ જાન તારી મીઠી વાતે રે
મેતો માનતાઓ માની તી તારા હારા માટે રે
કર્યાતા ઉજાગરા મેં દિવસ અને રાતે રે
થોડો ભગવાન નો ડર તું રાખજે
કુદરત દગા નું પરિણામ આપશે
એ દારો ફરેબી
એ દારો ફરેબી
મારી યાદ તને આવશે
કોરા કાગળ પર લખી રાખજે
છાતી ઠોકી ને તને કવસુ રે
મારા બોલેલા બોલ યાદ રાખજે
ગેરંટી હારે તને કવસુ રે

તારી હાલત એક દારો એવી થઇ જાશે રે
સુખ ની ઘડી ના સાથી દૂર થઇ જાશે રે
તારા જેવી બેવફાઈ આ કાજલ નહિ કરશે રે
તારી તકલીફે તારી જોડે ઉભી રહેશે રે
વાગશે વફા ના આંખ ખુલશે
ત્યારે શરમ થી આંખ તારી ઝુકશે
પછતાવો ખુબ થાશે
પછતાવો ખુબ થાશે
પછતાવો ખુબ થાશે

અલવિદા હું કરું તારા રે જીવન થી
તારી યાદો ને લઇ
વિધાતાના લેખ ની મારી આ કહાની
અધૂરીજ રહી ગઈ
અધૂરીજ રહી ગઈ

English version

Kora kagad par lakhi rakhje
Chhati thoki ne tane kavsu re
Mara bolela bol yaad rakhje
Geranti hare tane kavsu re
Teto samji nati mat mari
Tane jarur padse ekdi mari
Jayre koi dekhadse
Jayre koi dekhadse
Okat tane tari
Kora kagad par lakhi rakhje
Chhati thoki ne tane kavsu re
Mara bolela bol yaad rakhje
Geranti hare tane kavsu re

Meto sukh chen khoyu taraj mate
Bhoravai gai jaan tari mithi vate re
Meto mantao mani ti tara hara mate re
Karya ta ujagra me divas ane rate re
Thodo bhagwan no dar tu rakhje
Kudrat daga nu parinaam aapse
Ae daro farebi
Ae daro farebi
Mari yaad tane aavse
Kora kagad par lakhi rakhje
Chaati thoki ne tane kavsu re
Mara bolela bol yaad rakhje
Geranti hare tane kavsu re

Tari haalat ek daro aevi thai jase re
Sukh ni ghadi na sathi dur thai jase re
Tara jevi bewafai aa kajal nahi karse re
Tari taklife tari jode ubhi rehse re
Vagse wafa na aakh khulse
Tyare saram thi aakh tari jukse
Pachatavo khub thaase
Pachatavo khub thaase
Pachatavo khub thaase

Alvida hu karu tara re jivan thi
Tari yado ne lai
Vidhatana lekh ni mari aa kahani
Adhurij rahi gai
Adhurij rahi gai