विभीषण ने हनुमानजी को बताया की सीता अशोकवन में है

जानतहूँ अस स्वामि बिसारी । फिरहिं ते काहे न होहिं दुखारी ॥
एहि बिधि कहत राम गुन ग्रामा । पावा अनिर्बाच्य विश्रामा ॥१॥

Jaanatahoo as swami bisaaree Phirhi te kaahe na hohi dukharee ।
Ehi bidhi kahat Raam gun graama Paava anirbachya bishraama ॥

पुनि सब कथा बिभीषन कही । जेहि बिधि जनकसुता तहँ रही ॥
तब हनुमंत कहा सुनु भ्राता । देखी चलेउँ जानकी माता ॥२॥

Puni sab katha Bibheeshan kahi Jehi bidhi Janakasuta tah rahee ।
Tab Hanumant kaha sunu bhraata Dekhi chahau Jaanaki Maata ॥

जुगुति बिभीषन सकल सुनाई । चलेउ पवनसुत बिदा कराई ॥
करि सोइ रूप गयउ पुनि तहवाँ । बन असोक सीता रह जहवाँ ॥३॥

Juguti Bibheeshan sakal sunaai Chaleu pavansut bida karaai ।
Kari soi roop gayau puni tahava Ban Asok Sita rah jahava ॥

देखि मनहि महुँ कीन्ह प्रनामा । बैठेहिं बीति जात निसि जामा ॥
कृस तनु सीस जटा एक बेनी । जपति हृदयँ रघुपति गुन श्रेनी ॥४॥

Dekhi manahi mahu keenh pranaama Baithehi beeti jaat nisi jaama ।
Krus tanu sees jata ek benee Japati hraday Raghupati gun shrenee ॥

(दोहा)
निज पद नयन दिएँ मन राम पद कमल लीन ।
परम दुखी भा पवनसुत देखि जानकी दीन ॥ ८ ॥

Nij pad nayan die man Raam pad kamal leen ।
Param dukhee bha pavansut dekhi Jaanakee deen ॥