अजन्मानो लोकाः किमवयवंवतोडपि जगता ।
मधिष्ठातारं किं भवविधिरनादत्य भवति ॥
अनीशो वा कुर्याद भुवनजनने कः परिकरो ।
यतो मंदास्त्वां प्रत्यमरवर संशेरत इमे ॥६॥

*

ajanmano lokah kimavayava vanto’pi jagata
madhisthataram kim bhava vidhira na dritya bhavati,
anisho va kuryad bhuvana janane kah parikaro
yato mandastvam pratyamaravara samsherata ime.

*

બને દૈવી આવું, જગત કદી કર્તાવિણ અહા ?
ન હોયે કો’ આદિ જગનું, પ્રભુ હે દેવ સહુના !
વળી બીજો કોઈ પ્રભુ વિણ રચી આ જગ શકે ?
કરે શંકા તારી, મૂરખજન તે તો સહુય છે ॥૬॥

*

*

૬. કોઈ પણ કર્તા ના હોય તો આવું જગત કદી બની શકે ખરું ? જગતનું આદિ કે મુળ કારણ તો હોવું જ જોઈએ. ને પ્રભુ વિના જગતનો રચનાર બીજો કોઈ પણ હોઈ શકે ખરો ? આ બધું વિચારતાં તું છે જ એમ સ્પષ્ટ સમજાય છે. એટલે તારે માટે જે શંકા કરે છે તે સૌ મૂરખ માણસો જ છે.

*

६. हे प्रभु, आपके बिना ये सब लोक (सप्त लोक – भू: भुव: स्व: मह: जन: तप: सत्यं) का निर्माण क्या संभव है ? ये जगत का कोई रचयिता न हो, एसा क्या मुमकिन है ? आपके अलावा ईस सृष्टि का निर्माण कौन कर सकता है भला ? आपके अस्तित्व के बारे केवल मूर्ख लोगों को ही शंका हो सकती है ।